Tamén o aforrar é bo;
O sombreiro que leva o noivo
Era do pai do avó.
Sale ti, bo bailador,
sale ti pronto a bailar
que a moza que te acompaña
con outro se ha de casar.
Anda diciendo tu madre,
que no me quiere por nuera,
¿Quién le dijo a esa señora
que yo la quería por suegra?
Eu caseime no Araño
coa filla do arañón,
ela bonita non era,
pobre si, honrada non.
Eu queríame casar-e
miña nai, non teño roupa,
casa miña filla casa,
que unha percha tapa á outra.
Heiche de casar cun vello,
para me fartar de rir,
poñerche a cama nun alto,
nela non poida subir.
Miña nai cando berra
bate co pé no sobrado;
ela dí que non quere xenrro,
eu xa llo teño buscado.
Non te quero, nena,
para miña cuñada,
non te quero , nena
que non vales nada.
Rabeabas pola peneira,
rabeabas por penetrar,
rabeabas por ter amores,
rabeabas por te casar.
Miña nai por me casar
ofreceume bois e vacas,
agora que me casei
deume unha cunca de papas.
Andivecheste alabando
polos muíños moendo
que te casabas conmigo,
iso era eu querendo.
Solteiriña non te cases,
non deixes a boa vida,
que moitas de estar casadas
queixanse ó outro día.
Non te cases cun ferreiro
kikiriki, kikiriki
cásate cun carpinteiro
que che fai cousas bonitas.
Eu hei d´ir, hei d´ir
e ti has quedar-e
á casa do cura
por verme casar.
Non sei ler nen escribir,
nen poñer o pé na roda;
o día da túa voda
hei poñer monteira nova.
No hay comentarios:
Publicar un comentario