martes, 2 de marzo de 2010

COPLAS DE OFICIOS


Canta ti, cantarei eu,

iremolos dous cantando,

e para non perde-lo tempo,

colle a roca e ven fiando.



O amor da costureira

era papel e mollouse,

agora, costurerita,

o teu amor acabouse.



Para carabinero

eres cobarde,

deja la carabina

y métete fraile.



Sete xastres fan un home

e vintecinco un testigo,

fan falla cento cincuenta

para firmarlle un recibo.



Unha noite no muiño,

unha noite non é nada,

unha semaniña enteira,

esa si que é muiñada.



Os mariñeiros na mar-e

arman velas, arman velas,

arman velas, arman velas,

eu tamén as vou armar-e.



Lévame no carro, lévame,

carreteiriño das uvas;

lévame no carro, lévame,

colleréi das máis maduras.



Alá enriba naquel monte

unha fiadiña hai,

¡Quén me dera ir a ela

sen que o saiba miña nai!



Costureira nona quero,

se ma dan tiro con ela,

tódolos pilllos da calle

pasan a noite con ela.



Costureiriña bonita,

dame un alfilete de prata

para quitar esta espiña

do corazón que me mata.




O muíño de meu pai

eu ben me sei o tempelo,

cando este alto, baixalo,

cando está baixo, erguelo.

No hay comentarios:

Publicar un comentario