A TRANSMISIÓN DAS CANTIGAS

¿COMO CHEGABAN AS CANTIGAS E AS MELODÍAS FORÁNEAS Á NOSA TERRA?

É un interesante tema para debatir en grupo, porque cada participante a través da súa experiencia vai afrontar diversas respostas entre as que podemos atopar sen dúbida algunhas das seguintes:

- Na casa aprendíanse as cantigas da primeira infancia, escoitándollas ás nais e ás avoas.

- Na casa tamén se aprendían retahílas, adiviñas, trabalinguas e acertixos.

- Xogando con outros nenos e nenas aprendíanse as cantigas da corda, da roda, as sortes e todas aquelas melodías que tiveran relación cos xogos.

- Algunhas cantigas vencelladas ós xogos eran propiciadas polos mestres; case exclusivamente as que se cantaban en lingua castelá.

- Nas festas, por medio das charangas e orquestas;

- Nas romerías e festas de campo por medio dos cegos, dos mendiños...

- Nas fiadas, esfolladas, seráns e troulas.

Hai que considerar tamén que menos habituados ó uso da escritura, os nosos devanceiros tiñan a memoria auditiva moi desenvolvida.

- Ca radio, a partires dos anos 50, onde xa había aparellos en moitas casas.

- Co servicio militar.

- Co contacto entre persoas procedentes doutras localidades.

- Co cine: Gardel, Imperio Argentina...

Hai que dicir tamén que o canto estaba presente en moitas actividades da vida cotiá.

- Ó rematar os labores agrícolas importantes: sega, malla, vendimia...

- Nas labores realizadas colectivamente: fiadas, esfolladas...

- Cando estaban as costureiras nas casas. Elas xogaron un papel moi importante á hora de levar cantigas e coplas dun lugar a outro.

- Para face-lo camiño máis curto cando ían ou volvían dunha feira, festa ou romería.

- Ó lavar nos lavadeiros públicos ou nos ríos.

- Ó ir a fonte ou apaña-la herba.

- As criadas traían consigo as súas cantigas ás casas nas que servían, e ensinábanllas ós nenos máis pequenos.